-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 5743
عید سعید غدیر خم
گشت نازل بر پیمبر پیک رحمت در غدیر داشت بر پیغمبر رحمت بشارت در غـدیر وحی آمد بر نبـی«الیــوم اکــملتُ لــکُــم» روز تکمیـل رسالت روز وحدت در غدیر با حـضور حاجیـان در مــوسم حــج وداع محشری شد موج زد شور قیامت درغدیر باغبــان گــلشن تــوحیــد تا لب بــاز کــرد شد شکوفا گـلبن قرآن و عتــرت در غدیر معنی نــورٌ عـلــی نــور خــدا شد آشکــار تا که صحبت شد ز خورشید هدایت درغدیر نغمۀ «من کُنت مولا» چون طنین انداز شد یافت معنا شوکت و قـدر ولایت در غدیــر باز شــد گـنـجـیـنـۀ راز خــداونــد مـبـیــن فاش شد با امر حق یک راز خلقت درغدیر جبرئیــل از آسمــان آمد به فــرمــان خــدا بر امیر مؤمنــان بخشید خــلعت در غـدیـر آسمان محو تماشا شد در آن جا تا سه روز بس که زیبا بود لبخند مسّـرت در غــدیــر تا کند لب تشنگان عشق را سیـراب از آن چشمه چشمه عشق میجوشید ازصداقت درغدیر کردگار از فیض «اتـمـمتُ علیکُم نعمتی» کرد بر خــلق جهان اتمام نعمت در غـدیـر لحظه ای شیرین تر از آن لحظه دیگر کس نداشت زمزم توحید از بس داشت لـذّت در غـدیـر نقطه ای تاریک بهر هیـچ کس باقی نمـاند بــا طـلـوع آفـــتــاب واقـعـیـت در غــدیــر گشت از خشم الهی حــارث فهـری هلاک داشت برلب چون که انکارحقیقت درغدیر
درتمام عمرخود دست از ولایت بر نداشت هرکه چون سلمان و بوذر کرد بیعت درغدیر ای وفائی رفت این آوازه گرچه تا به عرش ماند تنها عشق و ایمـان و عدالت در غدیر
: امتیاز
|
 |
 |
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
امروز روز عید خدا روز یا علی است نقل دهان خلق و کلام خــدا علــی است فریاد جنّ و انس و ملک یکصدا علی است جبریل را ترانۀ یا مـرتضی عــلی است نزدیک و دور هرکه بر هرجاست با علی است شور و دعا و زمزمه و ذکر ما علی است ای جبــرئیل وحــی ز مولا عــلی بگــو امشب بگــرد دور عــلی یا علــی بگــو عید بــزرگ خــالق و خلقت خجسته باد جشن ســرور احمد و امّت خـجـسـته باد آوای وحی و مــژدۀ رحمت خجـسته باد صوت خوش منادی وحدت خـجسته باد روز زمــامـداری عتــرت خـجـسته باد اکـمــال دین تمــامی نـعـمـت خجسته باد این قــول احمد است چه نیکــو روایـتی یــوم الغــدیــر افـضــل اعــیــاد امّــتــی عید غــدیــر عیـد خــداونــد اکبــر است عید غــدیــر عید بــزرگ پـیـمـبـر است عید غــدیــر عـیــد تــولّای حیــدر است عید غــدیــر عـیــد بتــول مطهّــر است عید غدیــر عید امـامان ســراســر است عید غدیــر از همه اعیــاد بــرتــر است عید کمال و دانش وعرفان و بینش است عید من و تو نه، عید همه آفـرینش است ســاقــی به جــام ریــز شــراب ولایــتـم سیــراب کــن ز کــوثــر نــاب ولایــتــم ســرمست کن ز شــعــر کتــاب ولایتــم بـر رخ صــفــا بــده ز گــلاب ولایــتــم من عــبــد بو تــراب و تــراب ولایــتــم پـیــوستــه الـتـجـاست به بــاب ولایــتــم امشب دعــای هر شب من مستجـاب شد روحــم کـبــوتــر حــرم بــو تــراب شـد جان زنــده از تــرانۀ روح الامیــن شده صحرای خشک چشمۀ عین الیـقین شده دشت غــدیــر کـعـبــۀ اهــل یـقـیـن شده گــلخانــۀ ولایت حــبــل الـمـتـیــن شــده مــولا عــلــی امــام همه مـسـلمیــن شده عیــدی شیــعــه آیــۀ اکــمال دیــن شــده هان ای غدیـریان هله بی حّـد و بی عدد گــویید یکــصدا هـمگــی یا علــی مــدد ما دل به مهـر حیــدر کــرّار بــاخـتــیـم با نــای جــان نــوای ولایت نــواخـتـیـم چون شمع در شـرار محبّت گــداخـتـیـم خود را به مکتب علــی و آل ســاخـتـیم بر هـر که بر عـقـیـدۀ ما تـاخت؛ تاختیم با خطبــۀ غــدیــر علــی را شنــاخـتـیــم تا شیعــه ایم بـار ولایت به دوش ماست این خطبه تا قیام قیامت به گـوش ماست غیر از علــی که هـم سخن آفـتــاب شد؟ غیر از علی که جان پیمبـر خطـاب شد؟ غیر از علی که صاحب علم الکتاب شد؟ غیر از علـی که فــاتح اسـلام نــاب شد؟ غیر از علی که روی زمین بو تراب شد؟ غیر از علی که منقبـتش بی حساب شد؟ غیر از علی که یک تنه در جنگ پا فشرد؟ دور رسول گشت و نود بار زخـم خورد! غیر از علی که خـوانده محمّد برادرش؟ غیر از علی که فاطمه بوده است همسرش؟ غیر از علی که داده خـدا فتح خیـبرش؟ غیر از علی که بوده نبی مدح گسترش؟ غیر از علی که زیر لوا هست محشرش؟ غیر از علی که زینب کبری است دخترش؟ غیر از علی که مادرش او را به کعبه زاد؟ غیــر از علــی که قـاتل خود را پناه داد؟ شیری که سر گرفت ز عمر و دلیر کیست؟ میـری که بود مـونس فرد فقیــر کیست؟ پیری که گشت همدم طفل صغیر کیست؟ مردی که دیو نفس ورا شد اسیر کیست؟ در بیشۀ شجاعت و ایثـار، شیــر کیست؟ بر مسلمین به جــان پیمبر امیــر کیست؟ انصاف کو مروّت و مـردانگی کجاست آیا لباس کـعـبـه بر انــدام بت رواست؟! مولای اولیــای خـدا کیست جــز عــلـی؟ گیرنده لـوای خــدا کـیـست جــز عــلـی؟ دست گره گشای خدا کیست جــز عـلـی؟ مصداق هل اتایِ خدا کیست جـز عـلـی؟ ممدوح انّمــای خــدا کیست جـز عــلـی؟ روی خـدا نمای خـدا کیست جــز عـلـی؟ مــرد نبرد خیــبر و نـنــگ اُحــد کـجــا حیــدر کجا فــراری جنـگ اُحــد کجا؟! یاری که خفت جای رسول خدا علی است ممدوح جبرئیل به ارض و سما علی است الاّ علی پس از سخن لافتی، عـلــی است رکن و مقام و مروه و سعی و صفا علی است قرآن، نماز، ذکر، عبادت، دعا علی است دنیا بدان که رهبر و مولای ما علی است مــرد غــدیــر پیــرو خطّ سقـیـفـه نیست! با غصب منبر نبوی کس خـلـیـفه نیست! زخم جــگــر به شعــر مــداوا نمی شود با صــد قصیــده عقــدۀ دل وا نمی شود هر ســامـری خــلـیـفۀ مـوسی نمی شود اعمــی دلیــل مــردم بــیــنــا نمی شــود نــادان زعـیــم عــالــم دانــا نــمی شــود غیــر از علــی امام به زهــرا نمی شود «میثم» به مهر حیدر کرّار منجلی است پیغمبرش محمّد و مولای او علــی است
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
بــــاز دلــم صــحــیــفــۀ نــور شـد صحــن دلــم چــو وادی طــور شد ظـلــمت غــم ز سیــنــه ام دور شد غـرق نشاط و طــرب و شــور شد نــویــد شـــادی از بــشــیــر آمــده کــه مــوســم عـیــد غــدیــر آمــده منکــه به عــشــق تو اسیــرم علی مهــر تو باشد به ضــمیــرم عــلی گرچــه بود طــبــع فــقــیــرم علی زمــزمــه پــرداز غــدیــرم عــلـی با تــو دلــم زمــزمــه آغــاز کــرد طبــع من از نـام تو اعــجــاز کرد بــار دگــر بــاب کــــرم بــاز شــد نام تو در عــشــق ســرآغــاز شــد پیــک خــدا چـونــکــه در آواز شد نغــمــۀ اکــمـلــت لــکــم ســاز شد آیــــۀ بـــلّـــغ ز خــــدای مــجــیــد همــره جــبــریــل به احــمــد رسید غدیــر روز عــشــق و امــداد شــد غــدیــر جــلــوه ای خــــداداد شــد غــدیــر خــم مــبــدأ مــیــعــاد شـد مــکــتــب ســازنــدۀ ارشــــاد شــد غدیــرخــم بــرکــۀ خــورشیــد شد چــشمــۀ رحــمتــی ز امــیــد شــد با تو علــی قــبــله نمــا شد غــدیر کعبــۀ امــیــد و وفــا شــد غــدیــر گــلـشـن ســرسبــز ولا شد غــدیـر جلــوه گه نــور خــدا شــد غــدیــر بــا تــو غــدیــــر آیــنــۀ راز شـــد طــور و تــجــلّـی گه اعــجــاز شد غــدیــر گــنــجــیــنــۀ اســرار شـد کــویــر خــفــتـه ای که بیــدار شـد زمیــن بــایــری کـه گــلــزار شــد آیــنــه ای ز نــور ســـرشــار شــد غــدیــر جــلـوه از استــادگی است حکــایــتی ز عشق و آزادگی است آنکــه ز دین کرد حــمــایت تـوئی مشــعــل پُــر نــور هــدایت تـوئی چشمــۀ جــوشــان عنــایت تــوئـی گــلبــن ســرسبـز ولایــت تــوئــی ایکه تــوئــی مــاه مــنــیــر هــمــه پــس از نــبــی تــوئــی امیــر همه وای به آنــان که به تو تــاخــتــنــد جــدا ز دین به خــویش پــرداخـتند تا که تو را خــانــه نشین سـاخـتـند نــرد وفــا را ز جــفــا بــاخــتــنــد مگــر نه این بود که روز غــدیــر تــمــام گــفــتـنـد تو هــسـتی امیــر هرکه به دل بــذر ولای تو کــشت کــویـر سینه اش ز تو شــد بهشت به وصف تو ای گــل مینو سرشت مــوسم عیــد تو «وفائی» نــوشت غــدیــر تو حـقـیـتـی ایــزدی است برای شیـعـه گـلشنی سرمدی است
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم
خلق عالــم را ندای یا امیــرالمومنین است ایـن صدای دلــربای رحمه لـلعالمین است اهل عالم اهل عـالم عید ما عید غدیراست هركسی دارد امیری بهر ما حیدر امیر است مـا طرفـدار ولایت حـامی قـرآن و دینـیـم هر چه پیش آید خوش آید با امیرالمومنینیم اهل عالم اهل عالم در غدیــر خــم بیـایـیـد تـا بـه فــرمان محمد با علــی بیعت نمایـید این علی حبل المتین است این علی حق الیقین است این علی هم جان قرآن این علی هم روح دین است ذكر و تسبیح و عبادت بی علی معنا ندارد عشق و ایثار و شهادت بی علی معنا ندارد یاعلی مولا علی جان ای تمام بود و هستم هركه بودم هر كه هستم من فقط دل بر تو بستم
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
فـردوس به صحرای کویــرآمـده امروز یـا بـا نفس صــبح عبــیــر آمــده امروز فـرمــان ز خــداوند غـــدیر آمده امروز پـــیغمــبر اســلام بـــشیــر آمـده امروز عـــید است ولی عیـد غدیر آمده امـروز حــیـدر بــه همه خلـق امیر آمده امـروز اصـحــاب، رس رود ارس را بـگذارید در عــیـد عــلی دل بـه مــحمد بـسپاریـد عیــد است ولی عید خـداونـد قـدیـراست عیدی است که پیغمبراسـلام بـشیـراست عیدی است که حیدربه همـه خلق امـیر است عیدی است که برجان عـدو نار سعیراست ایــن عیــد نه نوروز، نه مرداد، نه تیـراست ایـن عید غدیر است غدیر اسـت غدیـر است حــق اسـت کـه از پـاره دل گل بفـشانید تــا عیــدی خــود را ز مــحمـد بـستانید عـیدی که ز معبـود رضایـت شده کامل انــوار جــهانــگیـر هــدایـت شـده کامل از سـوی خدا لطف وعنـایت شده کـامل بــا نــطـق نبی امر وصـایت شـده کامل آئــین پــیــمــبر بــه نــهایــت شده کامل ابــلاغ رســـالــت بــه ولایت شده کامل جــبریـــل دل از خــواجـه عالم بــرباید بــا نــغـمــه اکــلمت لــکــم دیــنکــم آید حــکـــم آمــده از خــالـق دادار، مـحــمد ابــلاغ کــن از لــعـل گــهربــار، محـمد ای دست خــداونــد تــو را یار، مـحــمد بــرگـیــر عنــان نـاقه نــگهدار، مـحـمد مگـذار رود قــافــله مــگــذار، مــحــمد فـــریــاد ز اعــمـاق وجــود آر، محـمد اعلام کن ایــن حکم خداوند غدیر است بعد از تو عــلی بر همه خلق امـیراست او شــیر خــدا فــاتــح پــــیکـار تو بوده جان بر کف و پیوسته خریــدار تو بوده در غـزوۀ احـزاب و احد یــار تـو بوده در حــمــلــۀ اشــرار طـرفــدار تو بوده در غارِ حرا شمع شمع شب تار تو بوده شــمــشــیر تــو و خـالــق دادار تو بوده این است که یک لحظه تو را ترک نگفته این است که درموج خطر جای تو خفته ظهر است وهوا شعله، زمین گرم، خدا را بــینید هــمـه تـابش خــورشید و فضا را آورده بــه یــاد هــــمـگـان روز جزا را بــگشوده پــیــمبــر دو لـب روح فزا را یــکــبــاره نــدا داد هــمــــه قـافله ها را نــه قــافـله هـا خلق زمیـن را و سما را حجاج نه، عـالم شده ســر تا بقـدم گوش با نـــطق دل آرای مـحـمد همه خاموش منبر ز جهاز شــتـــران حــکــم ز داور دانــنــده و گــویــنـدۀ آن حــکـم پیـمـبـر عــنوان ســخن رهــبری ســـاقـی کـوثر شــمشــیر نــبی شــیر خــدا فـــاتح خیبر کــای خلـق بــدانید همه تا صــف محشر از ابیض و از اسود و از اصفر و احمر هرکس که منم بر وی و بر نفس وی اولا او راســت عــلی ابــن عمم رهبـر مولا این دست قدیراست قدیراست قدیـراست بر خلق بشیراست بشیراست بشیــراست پیوسته نـذیر است نذیر است نذیــراست خورشید منیراست منیراست منـیر است دانا وبصیراست بصیراست بصیـراست تا حشر امیر است امیر است امیـراست این حج وزکوه است وصلوه است صیـام است تا حشر امام است امام است امـام است این است که بردوزخ وبر نارقسیم است این است که تاحشر زعیم است زعیم است این برهمه اسرار،علیم است علیـم است ایــن آیــت عـظمای خداوند عظـیم است این است که مهرش همه جنات نـعیم است این است که بغضش شرر نار جحیم است ایــن اســت کــه از نـار؛ بشـر را برهاند در حــشــر شــمــا را بــه محمّد برساند ای مــردم عــالــم بــه علی روی بیارید بر خــاک عــلی چـهره طـاعت بگذارید بــر صفــحۀ دل نام علـی را بـنگــاریـد میراث نبــی را بــه وصــیـّش بــسپارید غـیـر از عـلـی و آل عـلی دل نـسـپـاریـد بــا دســت علی، دست خـدا را بفـشارید این نصّ کلام الله واین قـــول رسول است بـا مـهر علی طاعت کونــین قبول است این جـان نبی اصل نبی دست اله اســت بی دوستیش هرچه ثواب است گناه اسـت در حشر تباه است تبــاه است تباه اسـت این است که برلشگردین میر سپاه است این است که برخلق پناه است پناه اسـت قــرآن و خــداوند گواه است گواه اسـت کــامــروز زمــعبـود عـنایت شده کـامل تــوحیــد و نــبوت بـه ولایت شده کـامل این است امیری که خدا خـوانده امیـرش این است وزیری که نبی خوانده وزیـرش این است بشیری که رسل بوده بشیـرش این است بصیری که خرد خوانده بصیرش این است بزرگی که بزرگیست حقیـرش این است صراطی که نجات است مسیرش بــودنــد عــلــی دوســت اگرمردم عـالم بــالله قــسم خـلــق نــمـی گــشت جــهنم سرچـشمۀ لطف و کـرم وجودعلـی بود از روز ازل شــاهــد و مشهودعلی بـود بر لوح و قلم مقصد و مقصود علی بود در ارض و سما عابد و معبود علی بود بر خیل ملک سـاجد و مسجود علی بود تا هــست عــلی باشد و تا بود علـی بود مــردم، عـــلی و آل عـلی مشعل نـورند بی نور عـلی مــردم عــالم هـمه کـورند ما غیر علی در دو جهان یــار نـــداریم داریم علی را بــه کــســی کــار نـداریم بــا دشــمن او جــز ســر پـیکار نـداریم بیم از ستم و طــعنــه ی اغــیار نـداریم جـز دوســتــی حــیــدر کــرّار نـــداریم بــی او هــمـه هــیچیم و خریدار نداریم روزی کــه ســرشتند به عالم گـل ما را دادند هــمــان لـحظه به حیـدر دل ما را ای هــمــدم مــا پیــش تـــر از آمـدن ما ای مُـهــر تــولای تــو نــقـش کـــفـن ما بــا مِــهر تـو حق روح دمـیـده به تن ما بــا حّــب تــو جان باز رود از بــدن ما روزی که زبان یافت توان دردهـــن ما شـــد نــام دل آرای تــو اول ســخـن مـا (میثم) نـه، همه شـفـیـتـۀ دار تو هستند خـــاک قـــدم مـــیـــثم تـــمار تـو هستند
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم
از غــدیر خــم ندای روح پرور بشنوید نغمۀ «مَن كنتُ مولی» از پیمبر بشنوید گرچه در روز الست این نغمه رابشنیده اید گوش جان باید گشودن تا مكرّر بشنوید روی گلفرش زمین این آسمانی نغمه را از لـبِ لـعـل نبــی از قولِ داور بشنوید از جهاز اشتران چــون منبری آراستند حكمِ یزدان را به خلق ازعرشِ منبر بشنوید رو سوی امّت نمود آن مصطفای كردگار كای جماعت جمله ازمولاوچاكربشنوید در غــدیر خـم شدم مأمور از سوی خدا تا به حق،حق رارسانم بار دیگر بشنوید می كنم امروزحجّت برخدا جویان تمام نشنوید امروزاگر،فردای محشر بشنوید من به هرنفسی كه اولایم علی اولی بود رستگارید،ازدل وجان گـفته ام گربشنوید همرهان كردند بیعت با علی درآن كویر ذكر بخٍّ بخٍّ ای مـــولی، مــكرّر بشنوید شام عید اسـت و جلال این خجسته عید را از زبان اطـهـــر فتّــاح خیــبر بشــنویـد شد سؤال ازاو چه روزی خوشتریـن روزتو بود پاسخش را با شعف ای اهل محضـربشنوید گفت:روی دست پیغمبربه صـحرای غدیر بهترین روزم بُد، ار دارید بـاور بشنوید باز پرسیدند از او؛ از سـختی ایّامِ عمر می زند گفتار او بر قلـب نـشتر بشنوید گفت:آن روزی كه سیلی بررخ زهرازدند رنج و اندوه من از دیوار و از در بشنوید موسم عید است«ثابت» وقت آن آمد كه باز از غــدیر خــم نـدای روح پرور بشنوید
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
گوش‌ها باز که امروز هـزاران خبراست خبری خوبتر از خوبتر از خوب‌تراست صف ببندید که هنگـام نمـاز روح است در گشایید که جبریل امین پـشـت در است همگی عیــد بگیرید که عیـد آمـده است این همان عید خــدای احــد دادگر است سـورۀ مائده خوانید که صد مائــده نـور از خــدا در دل هر آیـۀ آن مستتر است هـرطرف می‌نگرم قـافـله در قـافلـه دل هر دلی بال زنـان سوی علی رهسپر است این همان عید غدیر است که در خم غدیر گوش‌ها یکسـر بر خطبـۀ پیغامبـر است خطبۀ ختم رسل حکم خدا مدح علی است خطبه‌ای که سندش مسـتند و معتبراست ایها الناس هر آنکـس که منـم مــولایش این عـلی تا به قـیـامت؛ ورا راهبراست این علی بعد نبی رهبر و مولای شماست این علی منجی یک خلق به موج خطراست این علی وجه خــدا چشم خدا گوش خدا این علی دست خدا بازوی فتح و ظفر است من همان شهرعلومــم همه باشید گــواه که علی تا ابدالدهر بر این شهر در است این امام است امـام است امام است امام که امامت به وجودش همه‌جا مفتخر است چشم،بی‌نورعلی تا صف محشرکور است دین بی مهرعلی پیکربی‌دست وسـراست شررنارهمان بغض علی بغض علی است مهراو پیشِ روی آتش دوزخ سپر است بــه تمـام بــشـر اعــلام کند ختــم رسـل که علی بـن ابیطالب خیــرالبــشر است خصم او را پسر مـادر خـود بایـد خواند غیراز این چاره نداریم که او بی‌پدراست بی‌نمــازی است اگـر بی‌علی آرید نـماز این نمازی ست که اجرش همه نار سقراست مُهر پروندۀ اعمال شما مهرعلــی است بی‌علی طاعت کونین زیان و ضرراست گر دو صد کوه طـلا در ره معبود دهید بی تـولّای علـی جمله هـوا و هــدراست هرکه شدخصم علی خصم نبی خصم خداست در حقیقت ز زنـازاده زنا زاده‌تـر است دشمـن آل محــمّـد چـو بــه محـشـر آیـد آتش خشم خدا از نـفـسش شعله‌ور است به سر دوش رسول و به کف پای علی بنـویسید عـلی بـت شکـن بی‌تبــر است بـی‌ولایش نفسـی گـر بــزنــد جبــراییل کمترازمرغ زمین خوردۀ بی‌بال و پراست جنـت از مهـر مـحبّان علـی شاخـۀ گـل دوزخ از بغض غلامان علی یک شرر است بی تولّای علــی نیـست رسـالت کــامـل ثمـر باغ نبــوّت همه از این شجـراست نخــل‌هــا جملــه گــواهـند خــدا مـی‌داند که علی تشنه، ولی تشنۀ اشک سحراست سجده بی‌مهرعلی سجدۀ باطل به خداست روزه با بغض عـلی نیز گناه دگر است جنّت وکوی علی هست چو یک قطعه زمین کوثر و مهر علی قصۀ شیر و شکراست صورت حق وعلی صورت غیب است وشهود طلعت احمدو او سورۀ شمس و قمر است میثم این فخرتورابس که ازاین مزرع عمر نخل سرسبز تو را بار ولایت ثـمراست
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
پیام نوربه لب های پیک وحی خـداست بخوان سرود ولایت که عیداهل ولاست بیـا شــراب طـهـور از خم غدیر بـزن خداگواه ست که ساقی این شراب خداست خم ازغدیرخم ومی می ولای عـلیست وگرنه صحبت ساقی وجام و باده خطاست غـدیر، عــید خدا، عید احمد، عـید علی غدیر عـید نــیایش غـدیر عیـد دعـاست غدیر صــبح سپــید هــمـه سـپـیـدی ها غـدیر، نـور خدا دشمن سیاهی هاسـت غــدیـر ســید اعـــیــاد و اشــرف ایـام غدیرخوبترازعید روزه واضحی اسـت غدیر ســلسلــه دار کـمال دین تا حشـر غـدیـر آیــنــه دار عــلی ولی الله اسـت غدیــر عیــد همه عمر با عــلی بــودن غدیرجشن نجات ازعذاب روزجزاسـت غدیر بر همه حـق بـاوران تجلّی حــق غدیر برهمه گم گشتگان چراغ هُداست غــدیر کـعـبه مقصود شیـعـــه درعـالم غدیـر جنت موعود خـلق در دنـیاسـت غدیــر حــاصل تبلیغ انــبیا همه عــمر غدیر میوه توحید اولیا هـمه جـا اسـت غــــدیــر آیــیـــنــه لــا الــه الـــا هـــو غدیر آیــت سبحـان ربی الاعلـی است غــدیــر هـــدیه نـور از خدا بـه پیغمبر غدیرنقش ولای عـلـی به سینه مـاست غدیربر کعبه اهــل سـما و اهل زمـیـن غدیرقبلۀ خلق زمـین و خـلق سماسـت غدیر یک سند زنده یک حقیقت محض غدیر خــاطره ای جــاودانه و زیباست غــدیــر روشــنـی چشــم پیروان علی غدیر از دل تنگ رسول عقده گشاست غدیرباهمگان هـم سخن ولی خامـوش غدیر با همه کـس آشــنا ولی تـنهاست غدیر صفحه تـــاریــخ وال مــن والاه غدیر آیـۀ توبــیــخ عـــاد من عـاداست هنـــوز از دل تــفــتــیـده غــدیـر بــلند صدای مدح علی بـانوای روح فزاست هنوز گوهر وصف علی بود در گوش هنوز لعل لب مصطفی مدیحه سراست هــنـوز لالــه اکــمــلت دیــنـکـم رویـد هنوز طوطی اتممت نعمـتی گـویـاست هنـوز خــواجه لولاک را نـداست بــلند که هرکه را پیمبر مـنم علی مــولاست چـــنانکه من همگـان را به نفس اولایم علی وصی من از نفس اوبه او اولاست عــلی عـــلیـم و علی عالم و علی اعلم علی ولی وعلــی والی وعـلی اولاست علــی حقـیقت روح و تــمام عالم جسم علی سفـینه نوح وهمه جـهان دریاست عــلی مـدرس جبـریل در شـناخت حق علی معــلــم آدم بـه عـــلم الا سـماست عـلی تـمامی دین، بغض او تمامی کـفر علی ولی خدا خصم او عدوی خداسـت عــلی بــود پــدر امــت و بـــردار مـن عــلی سـفیر خدا و علی امـیر خداست علیست حــج وعلی کعبه وعـلی زمزم علی صفا وعلی مروه وعلی مـسعاست علی صراط وعلی محشروعلی میزان علی بهشت وعلی کوثروعلی طوباست علی چو شخص پیمـبرهـماره بی مانند علی چو ذات اللهی همیشه بی همتاست علی شهــید وعلی شاهد و علی مشهود علی پناه و عـلـی ملـجا وعلی منجاست علی اذان و اقامه علی رکـوع و سجود عـلی قـیام و قعود،علی سلام و دعاست علــی حــقـــیـقت تـوحید بـر زبان کلیم علــی تـجلی طـور وعلی ید بیـضاست علی وصــیّ و دم و لـحم و نفس پیمبر علی ابوالحسنین است وشوهرزهراست علی است حق و حقیقت به دور او گردد علی است عدل وعدالت به خط او پویاست علی محمد و فرقان و نور و کوثر و قدر علی مزمّل و یاسین و یوسف و طاهاست علی بــه قــــول محــمـد درمـدینه علم ز در درآی که راه خطاهمیشه خطاست حدیث منزله را از نبی بگیر و به خلق بگو مخالف هارون مخالف موسی است بود وصی نبی آنکسی که نفس نبی است گرفتم (اینکه حدیث)غدیر یک رویاست کننـده در خبـــیر بــود وصـی رســول نه آنکه کرد فرارازجهاد،عقل کجاست کسی که گفت سلونــی سزد امـامت را نه آن کسی که به لولابه جهل خودگویاست کسی که جای نبی خفت جانشین نبی است نه آنکه راحتی جان خویش رامی ساخت چگــونــه قــاتــل زهـرا امام خلق شود مدینه مرد شرف نیست یاعلی تنهاست چگونه مهر بورزند به آن ستـم گســتر که دود آتـش او دور خانـه زهــراست چگونه غیـــر عـلی را امــام خـود داند به جز علی چه کسی ثانی رسول خداست حدیثی از دو لب مصطفی به یـاد آرم به آب زر بنویسم اگر رواست رواسـت خــدا گـواه است پی دشمن علی نـروم حلال زاده رهش از حرام زاده جداست کسی که بت شکند بر فـراز دوش نبی برای حفظ خلافت ز هرکسی اولاست گواه من به خلافت همان وجودعـلی است که آفــتـاب به تأیــید آفـتـاب گـواه ست بــود امــامت او در کـتاب حـق معلوم چنان که صورت خورشیددرفضا پیداست به دیدگان خدا بین مــرتضــی ســوگند کسی که غیرعلی دید دیده اش اعماست عــبادت ثــقلــیــنـت اگــر بــود فـــردا تو را بدون ولایت به ویل و اویلاست به آن نبی که عـلی را وصی خود فرمود به آن نبی که تمامش ثنای آن مولاست صواب نیست صوابی که بی ولای علی است نماز نیست نمازی که بـی علی برپاست شکسته باد دهانی که بی علی بازاست بریده باد زبانی که بی علی گویاســت تـمرد اســت بــدون عـلی، ولو طاعت تأسّف است سوای علی، اگـر تقواست به آیــۀ آیــۀ قــرآن بــه حــق پــیـغمبر که راه غیرعلی مرگ ونیستی وفناست خدا گواست که هر کس رهش جدا زعلی است بسان لشکر فرعون راهــی دریــاست اگر تمــام خــلایــق جدا شــونـد از او خدا گواست که راه تمام خلق خطاست به جای حور به بوزینه دست داده وبس کسی که غیرعلی را امام ورهبرخواست به صد هزار زبان روح مصطفی گوید که ای تمامی امــت علی امـام شماست من و جدا شدن از مرتضی خــدا نکند که هر که گشت جدا ازعلی جدا ز خداست کسیکه فاطمه از ظلم او غـضبناک است امامتش غــم و انـدوه و رنج و بلاست مگر نگفــت نبی خــشم دخــترم زهرا شرار خـــشم خــداوندگار بی همتاست مگر نگـفت نبی با هم اند، حق و علی اگر علی نبود در میـانه حــق تنهاست خدا گواست که امروز هرکه پیرو اوست مصون زنار جحیم وعذاب حق فرداست علی کسی است که یک ذره از ولایت او نجات بخش تمامی خلق روز جزاست علی کسی است که یک خردل ازمحبت او نکوتر است ز دنیا و آنچه در دنیاست اگــر ز خـاک درش کســب آبرو نکند یقین کنید کـه در حشر آبرو رسواست چنانکه غیر خـدا را خدای نتوان گفت اگربه غیرعلی کس خلیفه گفت خطاست بــگو کــه بـند ز بندم جـدا کنند با تیغ ز بند بندم آیــد نـــدا عـــلی مــولاست ا گر به تیغ کشندم و یـا بـه دار کــشند زبان نه بلکه وجودم به حـمد اوگویاست به حق کسی نبرد راه جـز ز راه علی به هوش باش که راه علی بـود ره راست لــوا ی حمــد بــدست علــی بـود فردا تمــام مــحشر در ظل این بلند لواست پیمبران همه در تحــت دیــن لــوا آیند که این لوای مقدس همان لوای خداست الا کسی که تو را از عـلی جدا کردند پناگاه تو در آفــتاب حــشر کـجاســت مرا به روز قیامت به خُلد کاری نیست بهشت من همه درصورت علی پیداست جهنم است بــهشتی کــه بی علی باشد جحیم با رخ نـورانی علـی، زیــباست کجا امام تـوان یافتن چو شخـص علی که هم کلام خـداوند وهم نشین گداست اگر بــه چشــم شمــا آفــتـاب نور دهد وگر که سایه این نه سپهر بر سرماست اگر نسیم سحر می ورزد به لاله و گل اگربه ظلمت شب ماه را فروغ وضیاست اگر تمــام سمــاوات از سـتـــاره پُـرند و گر چو مائده لبریز دامن صحراست اگر فرشته و حور است وآدمی و پری اگرزمین و سما و بهشت وعرش علاست اگر سیاه و سفید است و اصغر واحمد اگرکه روز وشبی یاکه صبح و مساست خداگواست که از یمن دولت علی است علیست باعث خلقت علی؛ خـدای گواست علی ولی خدا بود پیش از انـکه خدای به حرف کُـن، همۀ کائنات را آرسـت خـدا بــرای علی خــلق کـرد عالـم را چنانکه خلقت او را برای خودمی خواسـت تمــام عـــالم ایـــجاد بـــی وجود علـی بسان کشتی بی ناخــدای در، دریاسـت مرا بس است تولای چهارده معصـوم که این ولایـــت فـوق تمام نعمتهاسـت مگر نکفت پیمبر کـتاب و عترت مـن امانتی است که پیـوسته درمیان شماسـت مگرنگفت که ایـن دو زهم جدا نشـوند اگر جدا زیکی هر که شد زهر دو جداست مگرنگفت که این دو چو این دوانگشت اند کز اتحاد یکی گرچه درشماره دوتاست عبادت ثقلین اســت بـســته بـــر ثـقلین که مهر طاعت هربنده مهر آل عباست درود بــاد بــه ارواح چهارده معصوم که درطریقت آنان نجات هردوسراست بتول و چار محمد حسین و چـارعلی دو نام حسن و آن دو جعفر و موساست بجز محبت آنان نجات نیست که نیست زنید چنگ به دامانشان نجات اینجاست هنوز محفل ذکر علی است خاک غدیر ولی چه سود به گوش کسی است که ناشنواست بگوکه خصم شود منکـرعلی چه باک که آفتاب به هر سو نظر کنی پیداست گرفتم آنکه حدیث غدیر و قول رسول مراد دوستی آن امــام ارض وسماست چـرا به گردنـش افــکـند ریسمان امت چه شد که دود ز کاشانۀ علی برخواست سـوال مــن ز تمامی مسلمین این است بدوست اینهمه آزار نه، به خصم رواست چو عمر صــاعقــه کـوتاه باد دورانش خلافتی که دوامش به کشتن زهراست برای غضب خلافـت زدنــد فاطمه را شرف کجاست مروت کجاست رحم کجاست شکستن در و بی حرمتی به خانه وحی مودتی است که دربارۀ ذوالـقربی است؟ اگر قصیده "مـیثم " بود صــدوده بیت که درعدد صدوده نام آن ولی خداست فضائلی است علی را که گفتن هر یک نیـــازمنـــد هــزاران قـصیده غـرّاست
: امتیاز
|
 |
|
عید سعید غدیر خم ( مدح علی علیه السلام )
ای مبارک آیۀ اکمال دین عیدت مبارک ای غدیرای عیدکلّ مسلمین عیدت مبارک ای امین وحی،جبریل امین،عیدت مبارک آسمان چشم دلت روشن؛ زمین عیدت مبارک شیعۀ مولا امیرالمؤمنین، عیدت مبارک یاعلی ای مصطفی را جانشین عیدت مبارک عید اهل آسمان جـشـن زمیــنی هاست امشب ذکر کــلّ آفـرینش یاعــلی مولاست امشب عیدقرآن،عیدعترت،عید دین،عیدهدایت عیدامّت،عید شیعه، عیدجود، عید عنایت عید «اتممتُ علیکم نعمتی»عید ولایت عیدعفووعیدرحمت عید لطف بی نهایت عید از مولا امیرالمؤمنین کردن حمایت روی برگ هرگیاهی نقش بسته این روایت کای تمـام خـلق! نازل آیـۀ اکـمـال دیـن شد شیرحق، نفس نبی، حیدر امیرالمؤمنین شد کیست تا بی پرده وجه خالق داور ببیند در غدیر خـــم گـــل لبخـند پیغمبر ببیند از جهاز اشتـرانـــش زیر پـا منبر ببیند بر فراز دست ختـم الانبـــیا حیـدر ببیند شافع محشر ببیند ساقـــی کــــوثر ببیند هادی و رهبر ببیند سیّد و سرور ببینـد ای تمام مؤمنات و مـؤمنیـن مولا مـبارک این ولایت بر امیــرالمؤمنـین بـادا مبارک یا محمّد حکم، حکم خالق یکتـاست بلّغ یامحمّدجای ابلاغت در این صحراست بلّغ یا محمّد آفرینش بی علی تنهاســت بلّغ یامحمّداین علی نوح و جهان دریاست بلّغ یامحمّد این علی برمؤمنین مولاست بلّغ یا محمّد بعد تو حامیّ او زهـراست بلّغ یامحمّد بی علی دین مرده؛ قرآن جان ندارد هرکه با او عهد خود را بشکند ایمان ندارد دینِ بی مهرعلی دین نیست کفراست وضلالت بی علی ممکن نگردد برتوابلاغ رسالت بر تولاّی علی کن کُــلّ امّت را دلالت کوه طاعت بی ولای او بود کوه خجالت نیست جزدرشأن اواین عزّت وقدروجلالت درقضاوت درفتوّت،درمروّت،درعدالت اوست عارف،اوست واقف،اوست کامل،اوست عادل اوست اوّل، اوست آخراوست واصل، اوست فاصل یاامیرالمؤمنین ایـنک به عالم رهبری کن برسران کلّ خلقـت سر برآر و سروری کن تو ولّی داوراستی داوری کن داوری کن آفتاب ملک جان هابا فروغت دلبری کن از غدیر خم بتاب وتا ابد روشنگری کن آفتاب و ماه نَه هفت آسمان را مشتری کن ای غدیر خــم کنار مصطفی غــار حرایت ای محمّد مدح خوانت ای خدا مدحت سرایت ای ولیّ الله، عـــین الله، وجه الله اعظم ای در انـگـشتـت زمام اختیار کلِّ عالم ای رسالت ازتوباقی ای ولایت ازتومحکم ای که ازخاک سر کوی توآدم گشته آدم ای شده درآسمان مهمان توعیسی ابن مریم هر مؤخرّ را مــؤخرّ هر مقدّم را مقدّم چهره بگشا تا بـبـیـنـندت که وجه کبریایی سجده کن بهر خـدایت تا نگویـندت خدایی یاعلی تنها تورا باید تو را باید زعامّت توامامت کن امامت کن امامت کن امامت لقمه ای از سفرۀ احسانِ تو کوه کرامّت گوشه ای از صحنه میدان توکلِّ قیامت طاعت کونین بی مهرت ندامّت درندامّت انــبیا بــا گفــتن قـد قامّتت بستنـد قامت گفته در قرآن خدا مدح و ثنایت راعلی جان منبر ختم رسـل بوسیـده پایـت راعــلی جان تو جمال بی مثال حیّ سبحانی علی جان دست حقّ بازوی احمد قـلب قرآنی علی جان در بهشت تن رسول الله را جانی علی جان تو تمام دین حق،تو کلِّ ایمانی علی جان هل اتی وکوثر و نوریّ و فرقانی علی جان هرچه گویم در ثنایت بهتر از آنی علی جان جـان حق جانان حق، آیین حق، ایمان حقیّ مؤمنین راحق بود میزان و تو میزان حقیّ میوۀ مدح تو در بستان سبز وحی روید مصطفی باید وضو گیرد لب از کوثربشوید لب گشاید،دل رباید،دِرفشاند، گل ببوید تاکه اوصاف تو را بر دخترش زهرا بگوید نازم آن چشمی که هرجابازشدروی توجوید خصمت از بخل وحسادت گو بنالد گو بموید هر که در دل دوستیّ ساقی کـوثــر ندارد ذّلتش این بس که در روز جزا حیدر ندارد بارها باید که دیوار حرم همچون درآید قرن ها باید که چون بنت اسدها مادر آید چشمه چشمه اشگ شوق ازچشمۀ زمزم برآید بانگ خیر مقدم کعبه به عرش داورآید بهر استقبال، اوّل در جهان پیغمبـر آید تا به عالم یک امیرالمؤمنین دیگــر آید اوست پـیر آفـریـنـش اوست میـر آفـرینش اوست شمشیر الهـی اوست شیــر آفرینش کیستم من یک مسلمـانم مسلمان غدیرم غــرق در بـحر عـنایـات خداوند قدیرم پیشتر از بودنم عشق علی کرده اسیرم مهر مولا دستیارم لطف مولا دستگیرم جز امیرالمؤمنین نبوددراین عالم امیرم خــاک پـای اهلبیتم کس مپندارد حقیرم «میثم» این خاندان استم چه بیم از دار دارم با امیــرالمـؤمنین فــردای محـشر کار دارم
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت امام هادی علیه‌السلام
بــر لـبِ عــالَــم نــغـــمــۀ شــادی آمــده دنــیـــا حــضــرت هــــادی آمــــده جـــان جــــوادُ الائــــمــــه روح و ریــحــان جـــوادُ الائــمــه پیــچــیــده در کــلّ فضــا، گــلبــانــگ یــابـن الــرّضـا ای امامِ انـس و جــان خوش آمدی مقــتــدای مهــربــان خــوش آمدی نــغــمـۀ لب هــمــه عــالــم ایــنــه جـدّ صاحب الــزّمان خــوش آمدی سیدی یا سیدی ابن الرّضا، سیدی یا سیدی ابن الرّضا، سیدی یا سیدی ابن الرّضا ************************************************* در همــه عــالًــم گــل فــشـانی شد گــل فـشانی شد نغمــه خــوانی شد حوریان، ترانه خوان با قلبِ شــاد گـرمِ تبــریکِ بـه بــابــایـت جــواد فــرمــانــدۀ مُــلــکِ قــضــا، ای نــــوۀ امــــام رضــــا ای کــــلام تــــو چــــراغ راهِ مــا ای رضــای تو رضــای کــبــریـا کن عنــایــتــی که روزی بگیــریم جشــن مــیــلاد تو را در ســامــرا سیدی یا سیدی ابن الرّضا، سیدی یا سیدی ابن الرّضا، سیدی یا سیدی ابن الرّضا ************************************************* از ازل آقــــا دل به تو بــســتــیــم مــا گــدایــانِ ســامــرا هــسـتــیــم دسـت مــا و دامـنـت مــولا مــولا جــان فــدای گـلـشـنـت مـولا مولا در گـلـشـنـت رویــد آقــا، گــلــهای ایــمــان و تــقــوی یـا عــلـیّ الـنّــقــی آوایــم هــر دم ایــن بُــوَد ذکــر تــمــامی عــالــم ســیــدی بــده به مــا دلــــدادگـــان رزق اشــک و گــریه های مُحرّم سیدی یا سیدی ابن الرّضا، سیدی یا سیدی ابن الرّضا، سیدی یا سیدی ابن الرّضا
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت امام هادی علیه‌السلام
جهان هستی تمامی شده غرقه در شور و شعف امامِ هادی به دنیـا بیامد بَه بَه از این شعف آمده روح وفا ،کعبۀ جـود و سخا ذکر لبهایم شده ،سیدی ابن الرّضا سیدی ابن الرّضا، سیدی ابن الرّضا، سیدی ابن الرّضا ********************************** همه بریزید گل ای عاشقان و ای جمع شیعیان شده مدینه از این مولد امشب زیباتر از جنان زین قُدوم با صفا،ای مُحبّ اولیا امشبی عیدی بگیر، از جواد بن الرّضا سیدی ابن الرّضا، سیدی ابن الرّضا، سیدی ابن الرّضا ********************************** خــدا به حقّ امامِ دهــم ما را کـن اهل ولا بده بــراتِ مدینه، نـجـف، سامرا، کـرببلا میکنم امشب دعا ،چون جمیع عاشقان ای خدا برما رسان،مهدیِ صاحب زمان یا ابا صالح مدد، یا ابا صالح مدد، یا ابا صالح مدد
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت امام هادی علیه‌السلام
ترانه خوان هر بلبل در چـمـن شد فــرخنــده میــلاد ابــوالحـسـن شـد پیچیده در جهـان گــلبانـگِ شــادی آمــده بــه دنــیــــا امــــامِ هــــادی مــولا و رهبــر آمــد، خــوش آمـد جــدّ مـنـتَــظَـر آمــد، خــوش آمــد خوش آمدی یا امامِ هادی؛ خوش آمدی یا امامِ هادی ******************************** نــور ســمــاوات و زمــیــن آمــده ابــن الـــرّضــای دوّمــیـــن آمــده غــرق طــرب گشته کــلام شیـعـه از یُــمــنِ مــیــلادِ امــامِ شــیــعــه دشـمــنِ بـیــداد آمــد، خــوش آمــد دلــبــنـد جــواد آمــد، خــوش آمــد خوش آمدی یا امامِ هادی؛ خوش آمدی یا امامِ هادی ******************************** از مقــدمش گـشـته عــالــم مُــزیّن ذکــر مَلَــک گـشـتـه یــا ابالحــسن خــورشیــد آسمــان عـصـمـت آمـد دهــمــیــن اخــتــــر ولایــت آمـــد بیــن حــوریــان، گـشـتـه ولــولــه زهــرا در جنّــت، می دهد صـلــه خوش آمدی یا امامِ هادی؛ خوش آمدی یا امامِ هادی
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت امام هادی علیه‌السلام
تو امیــر ســامرایی من گــدای ســامرایم به خدا در حسرت صحن و سرای سامرایم امــامُ المُتّقین، علــیِ چــارمین بُوَد شش گوشه ات، بهشت اهل دین مـدد ابن الرّضـا، مـدد ابن الرّضـا ********************* ای همه کــرّوبیان خــدّامِ خــدّامِ حـریمت چشم ما باشد هماره بر دو دستانِ کریمت تویی مولای ما، تویی مشکل گشا بُــوَد رُخسار تو، تــجــلی خــدا مـدد ابن الرّضـا، مـدد ابن الرّضـا ********************* نفرت از وهّابیت در این دل ما خانه کرده لعنت حق بر کسی که قبر تو ویرانه کرده ز ما قبلش شود، نکوتر آن مزار حـوالـۀ عــدو، به تــیغ ذولفـقار مـدد ابن الرّضـا، مـدد ابن الرّضـا ********************* چشمۀ نور وعطا و جود و لطف بی کرانی نوۀ سلطان طـوس و جدّ صاحب الزّمانی دل مجـنون ما، به غم شد مبتلا بده بر عــاشقان، برات کــربـلا مـدد ابن الرّضـا، مـدد ابن الرّضـا ****************** از این به بعد سرودۀ محمد مبشری ***************** تو ولی کبــریــایـی جلــوۀ نــور خــدایــی پور حیدر جان زهرا نور چشم مصطفایی جهانی با صفا، شده از مقدمت نظرکن سوی ما، ز لطف و مرهمت علــی مولا علی، علــی مولا عـلی ********************* تو امام و مقتدایی مظهـر لطف و صفایی ای پناه بی پنـاهان سـرور و مولای مایی دلم خورده گره، به تار موی تو که هر دم پر زند، به سوی کوی تو علــی مولا علی، علــی مولا عـلی ********************* بردلم حک شد جمالت ای مه و مهر و ولایت آرزو دارم بـبـیـنـم آن حــریـم با صفـایت گل پیغمبری، ز گل ها برتری عزیز فاطمه، تو عشق حیدری علــی مولا علی، علــی مولا عـلی ********************* ای که عمری در فراقت منتظر ماندم بیایی روز و شب ذکر لب من مهدی زهرا کجایی الا یا مهدیـا، تـویی مشگل گشا یگانه منجی و، طبـیـب درد ما ابــاصالــح بـیــا، ابــا صــالح بـیــا
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام هادی علیه‌السلام
خیــزیــد و بـبـیـنـیـد تجــلای خــدا را در بـیـت ولا مـشـعــل انــوار هــدا را آن عـبـد خـدا وجـهـۀ مـعـبـود نـمـا را رخـسار عــلی ابن جـواد ابن رضا را در نـیــمــه ذیـحـجـه نـدا داد مــنــادی تبریک که آمد به جهان حضرت هادی پـیـچـیـده در امـواج فـضا بـوی محمد گـویند خـلایـق سخـن از خـوی محـمد بیـنـید عـیـان طلعـت دلـجـوی مـحـمـد در آیـنـۀ روی عــلـی روی مــحــمــد الحـق که جـواد ابن رضـا را پسر آمد بـر ابـن رضا، ابن رضـای دگـر آمـد دل خـانه و چـشـم هـمه فــرش قـدم او لبـریـز شده ظـرف وجـود از کـرم او آورده حـرم سـجـده به خـاک حـرم او صد حـاتـم طـایـی است گـدای درم او از پـارۀ دل در قـدمش گـل بـفـشـانـیـد عـیـدی ز رضا و ز جـوادش بـستـانید ای طلعت زیـبای تو خـورشید هـدایت ای گـوهــر رخـشـنـدۀ نُه بحـر ولایت ذات ازلـی را ز ازل دسـت عـنـایـت فضل و کرم و جود تو را نیست نهایت بـودنـد امــامـان هـمـه هـادی ره نــور بین همه نام تو به هادی شده مشهــور هنگـام سخـن بـوسـۀ عیـسی به لب تو با یاد خدا سال و مه و روز و شب تو دل‌هــای محــبــان خــدا در طـلـب تـو نـام تـو عــلـی آمـد و هـادی لـقـب تـو چـارم عـلـی از آل رسـول دو سـرایی قــرآن روی دست جـواد ابن رضـایی ای روح دعـا از نـفـس گـرم تو زنـده بر اشک دعـای تو اجـابت زده خـنـده تو عبد خـداوندی و خلقـی به تـو بـنده صورت به روی پات نهـد شیـر درنده جنت گل رویـیده‌ای از فـیض نگـاهت رضوان چو یکی سائل بنشسته به راهت مـا نــور ولایت ز کـلام تـو گـرفـتـیـم مـا وحـی خـدا را ز پـیـام تو گـرفـتـیم ما کـوثـر تـوحـیـد ز جـام تو گـرفـتـیم ما خط خود از مشی و مرام تو گرفتیم تا صبح جزا رو به روی خاک تو داریم ما جـامعـه را از نفـس پـاک تـو داریم تو گوهر نُه بحری و دریای دو گوهر سرتا به قـدم حـیـدر و زهـرا و پیـمبر بـوسـیـده جـوادت چو کـتـاب الله اکـبر هم یوسف زهرایی و هم بضعۀ حیـدر هم طاهری و هم نسب از طاهره داری هم در دل هر دلشده یک سامره داری عیـسی دمی و فـیض دمت باد مبارک در دیـدۀ هــسـتـی قـدمـت بـاد مـبارک هر لحظه به خلقت کـرمت باد مبارک تـجـدیــد بــنـای حـرمـت بـاد مـبـارک کردم چو به دیـدار رواق حرمت سیر دیدم که در این خانه عدو شد سبب خیر زیـبد که به پای تو سر خـویش ببازیم بر صحن تو و قبر و رواق تو بـنازیم در نار حسد خـصم حـسودت بگـدازیم این کعبۀ دل را همه چون کعبه بسازیم تا کور شود دشمن و تا دوست شود شاد گــردیــد دوبـاره حــرم پـاک تـو آبـاد ای سـامـره‌ات کـرب و بـلای دگـر ما بـر خـاک درت تا ابـدالـدهــر سـر مـا وصف تو دعای شب و ذکر سحـر ما مـهـر تـو بـه بـازار قـیـامـت ثـمـر مـا عالـم به ولای تو نـنـازد به چه نـازد؟ «میثم» به ثـنای تو ننازد به چه نازد؟
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با امام هادی علیه‌السلام
ای کــاش کـبــوتــر رهــایـت بــرســد بـا بـاد، شـمـیــم ســامــرایـت بــرســد من تـشـنــۀ گــنــبــد تــوأم یــاری کـن دسـتـم بـه ضـریـح با صـفـایت بــرسد ****************** بـا نــور ولایـتـت وضــو مــی گـیــرم در بـاغ نـمــاز رنـگ و بـو می گـیـرم هــر چــنــد دلــی ســـیــــاه دارم آقـــا بـا عـشــق تـو بــاز آبــرو مـی گــیــرم ****************** بر روی سـرم سـایـۀ رحـمت هــستی بـاران شده ای، مـایـۀ رحـمـت هـستـی در ســورۀ جــاری امـامـت پــیـداست ای گـل دهـمیــن آیـۀ رحـمـت هـسـتـی ****************** در گوش کبوتران صدایت جـاری ست در کـوچۀ آئـیـنــه صفـایت جـاری ست من زائــر مـشــهــد تــوأم بــاور کــن در سیـنه شـمیم سامـرایت جــاری ست ****************** من واژه به واژه شـاعرت خـواهم شد در آیـنـه ها مــســافــرت خــواهــم شد بـوی حـرم تو در وجــودم جـاریـست من مـطمئـنـم کـه زائـرت خـواهـم شـد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام هادی علیه‌السلام
امشب جهان از خرمى مانند رضوان میشود نور خدا در طور جان امشب فروزان میشود از آسمان مكـرمت تابـنده گردد اختـرى روشنگر دنیا و دین ز آن روى تابان میشود امشب زمین و آسمان درعشرت و ساغرزنان چون ساقى كوثرعلى خشنود و خندان میشود از بوستان معـرفت سر مى زند زیبا گلى كاین عالم خاكى از آن همچون گلستان میشود نورى به عالم جلوه گر گردد به هنگام سحر روشن زمین وآسمان زآن نور رخشان میشود سرچشمۀ فیض خدا نور دو چشم مصطفى سر حلقۀ اهل ولا محبوب جانان میشود خورشید برج ارتضا آن یادگارى از رضا ابن الرضا امشب پدر از لطف یزدان میشود در زهد و دانش مصطفى در زور و بازو مرتضى حلمش چو حلم مجتبى در ملك امكان میشود بر فاطمه نور دو عین آزاده مانند حسین احیـاگـر احكـام دین پیدا و پنهان میشود عابد، بسانِ عابدین چون باقر علم الیقین در دانش و علم و خرد مشهور دوران میشود صادق بود در راستى هم جعفر و موساستى مدهوش در سیناى او موسى عمران میشود پور امام هـشتمین كز بعد او روى زمین هم رهبر و هم رهنما بر نوع انسان میشود فــرزند دلبـند تـقـى او را لقب آمد نـقـى هم زاهد و هم متقى هم ركن ایمان میشود هر كس ندارد در جهان مهر و تولایش به دل كى طاعت صد ساله اش مقبول یـزدان میشود آن بهترین خلق خدا آخر در این دار فنا مسمـوم زهر اشقیا در راه قـرآن میشود
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با امام هادی علیه‌السلام
باران شدم از شـوق پـریـدن به هـوایت شـد کـفـتـر بـی‌گـنـبـدِ تـو، بـاز رهـایت ای صاحب آن «جامعه» پر شده از عشق! خالی است چرا این همه در جامعه جایت؟ گـفـتی:« فَـتَـحَ اللهُ بِکُـم» پنجـره وا شد گفتی: «و بِکُم یَختِم» و دل کرد هوایت کی می‌رسد آن «اَشرَقَتِ الارض» بنورت کی مـست شود جـامعـه از جـام دعایت هرنیمه شب از ذکر تو روشن شده عالم مَستَـنـد مــلائک همه از عـطـر عبـایت در بـزم شـراب آه! بگـو مـستِ خـدایی شــایــد متــوکــل کند ایـنگــونه رهـایت رخصت بده یک لحظه که این پرده بیفتد تا کـاخ و ستـون هـاش بیـفـتـنـد به پایت وقـتی که امـامی و علـی هم شده نـامت پیداست که در سـامره شاهـست، گدایت «اَنـتم شُـفَـعـائی» خـبری بـود که ما را بُرد از دل شب تا سحری پشت صدایت آه از تو چه پنهان، چه بگویم فقط اکنون دسـت من و دامـان تو و لـطف خـدایت
: امتیاز
|
 |
|
مدح و مناجات با امام هادی علیه‌السلام
شـروع عـشق به نـام خـدا به نـام شـمـا من آفــریــده شــدم تا شــوم غــلام شـمـا هـزار شکـر نبـوده هــنـوز روی سـرم به غـیـر سـایـۀ لـطف عــلی الـدوام شـما کـبـوتـر دل من که نـمـی پـرد هـمـه جـا از آن زمـان که گـرفـتار شد به دام شـما بـرای آنکـه جـنـان را فـقـط نـگــاه کـند نشـسته است شب و روز روی بـام شما خوشا به حال کسی که شده در این دنیا مسیر زنــدگی اش روشن از کــلام شما شـمـا تـمـامی دار و نــدار من هـسـتـیـد تـمـام عـمـر همه اعـتـبـار من هـسـتـیـد جهـان به زیـر قـدوم تو خـار می گـردد نفـس زنـی هـمه عـالـم بـهــار می گـردد برای عرض ارادت به محضرت،خورشید به سـمـت گــنـبـد تو رهـسپـار می گـردد یکی دو شب که نه،هرشب به سامرا،مهتاب مـیـان صحـن تو مـثـل غــبـار می گـردد اگــر که تیــغ دو ابروت می کشد، جانم هــزار بــار به پــایت نــثــار مـی گــردد اگر به عشق تو مُـردم شما نخـورغصه یک عاشقت کم از این صد هزار می گردد همیشه زنده بُود هـر کسی فـدای تو شد و خوش به حالش اگر خاك سامرای تو شد دلـم بـهـانـه گـرفـتـه، بـهــانـه ات هــادی نـشـسـته ام چو گـدا پـشت خـانه ات هادی نگـاه کن به خدا آب و نـان نـمی خـواهم تــمــام حــاجـت من آستــانــه ات هــادی بخوان تو جامعه را تنگ شد دلم امشب بــرای زمــزمــۀ عـاشــقــانه ات هــادی به عرش نقل محافل بیان مـدح شماست و جـبـرئیــل بخــوانـد تــرانـه ات هــادی تو آمـدی که شـوی مـلـجـا دل مـضطر شـوم اسـیـر تو و آب و دانــه ات هــادی تو آمــدی که بــدانــم جــلال یعـنی چه! تو آمـدی که بـبـیـنــم جـمـال یعـنی چه ! بگـیـر دسـت مـرا تا به سـامــرا بـبـری بگـیر دست مـرا عــرش کـبـریا بـبـری ببین که دور و بر من غریبه بسیار است بگـیـر دسـت مــرا، یــار آشـنـا، بـبــری تو رهـنـمـای مـنـی، تا نیـامـده شـیـطان بگـیـر دسـت مـرا تا سـوی خــدا بـبـری همه یقین من این است راه حق آنجاست به هر کجا که دلت خواست تا مرا ببری به آن ضریـح تو سوگند می دهــم مـولا مرا تو یک شب جـمعه به کـربلا ببـری که روضه خوان بشوم در حریم خون خدا "میان آن همه لشكر، حسین... وا...تنها
: امتیاز
|
 |
|
مدح امام هادی علیه‌السلام
نور نامت بـرده هادی رونق مهـتاب را سوز قرآن خواندنت میگیرد از سر خواب را آسمان نزدیک نزدیک است و می بیند زمین معجــزاتی روشن از آن گـوهر نایاب را چشم می بندی، شب است و سامرا بی نور و سرد چشم را بگشای تا روشن کنی سرداب را می شناسی مردمانِ بی مروت را تو خوب دیده ای با چشم خود صد جعفر کـذاب را یا نقی سلطان مظلومم! نقی مولای صبر بعد ازین با نام تو پُـر می کنم هر قاب را بزم خفاشان مجال نام پُر نور تو نیست شیر کرنش می کند خورشید عالمتاب را!
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام هادی علیه‌السلام
آن شب مـدینـه غـرق تجلاّی نـور بود آیـات نـور در هـمـه جا در ظهـور بود گـردون دوبـاره جلـوۀ وادی طـور بود هر سو فرشتـه ای به فلك در عبور بود آئینـه ای ز نـور خـدا داشت شهـر نـور گنجینه ای ز صدق و صفا داشت شهر نور كروبیان به شـوق قــدومش صلا زدند با هر نفس كه در ره صدق و صفا زدند دم از فروغ چهرۀ شمس الضحی زدند گــم كـرده گـان راه وفـا را صـدا زدند گـفـتند گر نشاط سـماوات بی حـد است فـصـل ظهــور هـادی آل محـمّـد است خـیـز و بـبـین سُــلالـۀ خـیــرالأنـام را آئـیــنـــه ای زلال، ز حُــسـن تـمــام را در بـر گـرفـتـه اسـت امــامـی امـام را دادنــد بـــارِ عـــام تـــمــام عــــوام را دستی برآر و عیدی از آن مقتدا بگـیر از درگـه جـــواد جــواز جــزا بـگـیـر او جـلـوۀ هـمیـشـه بهــار ولایـت است چـارم عـلی ز آل رسـول عنـایت است خـورشیـد تابنـاك سـپـهـر هـدایت است الطاف این امـام مـبـین بی نهـایت است ای تشنه كــام لب به لب كـوثری بـزن از چـشـمـۀ كـرامت او سـاغــری بزن آئـیـنــۀ نجـابت گــل هـای نــور اوست مشعل فروز سینـۀ سینـای نـور اوست فلك نجات و گوهر دریای نـور اوست شـمس هدایت همه، معنای نـور اوست این انعـكـاس نـور در آئـیـنـۀ خـداسـت معـنای نور آیۀ والـشـمس والضحاست او را خـدای عـزّوُجـل بـرگزیـده است بـهــر بــشـر امـام هُــدا آفـــریـده است وقتی دعـای جامعه از او رسیـده است یعنی زلال وحی از آن گل چكیده است این كوثر همیشه زلالی كه جاری است هرگز خزان ندارد و دائم بهاری است ایمان شكـوفه ایست به گلــزار جان او تقــوا نـشـانـه ایست ز حُــسـن بیـان او اخـلاص چشمه ایست ز چشم روان او ایـثــار آیــتـی ایـسـت ز دُرّ گــران او قدرش اگر كه نامتنـاهی است این امام مجــمــوعۀ صفات الهی است این امام این اسـت آن امـام كه از نـور بـاورش عطـرحیـات می دهـد انـفـاس اطهـرش ظلمت شده اسیر همیشه به محـضـرش شـیـران نشـستـه اند همـه در بــرابرش در پـای آن امـام مبــیــن سـر نهـاده اند سر را به خـاكـبـوسـی دلـبـر نهــاده اند اشــكی ز شـوق در قـدم او فـشــانـده ام خود را به آستـانـۀ آن گــل کشــانـده ام دل را بـه راه ســامـــرۀ او نـشــانـده ام من هـر چه خـواسـتـم از او سـتـانـده ام ایـن بـارهم كـرامت او را طـلب كــنـم بار دگـر بـه درگهش عـرض ادب كنم ای واجـب الـسّــلام نـثــارت سـلام من شـیـرین شده ز جـام ولای تـو كـام من نـامت هـمیـشه مـوج زنـد در كـلام من تـو بـا خبـر ز حـال منی ای امــام من چشــم« وفائی» است به بخـشیــدن شما روز حــسـاب دسـت من و دامـن شـما
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت امام هادی علیه‌السلام
دلا در خانۀ ابن الرّضا ابن الرّضا را بین چراغ و چشم زهرا و علیّ مرتضی را بین ز انوار رخ ابن الرّضا روشن فضا را بین فروغی دلنشین و دلربا و جانفزا را بین عروس حضرت زهرا بهار شادی آورده برای شیعـیان امشب امـام هـادی آورده دو چشم دل ز هم بگشا که حسن دادگر بینی در ابـنـاء بشـر آئـینۀ خـیـر البـشـر بیـنی در آغوش جواد ابن الرّضا قرص قمر بینی بیا تا نخل سر سـبز ولایت را ثـمر بینی دوباره شیعه را از نور حق دل منجلی آمد که از سوّم محمّد در جهان چارم علی آمد فروغ حسن غیب ذات سبحـانه پیـدا شد یگـانه لالـۀ ریحـانه را ریحـانه پـیدا شد همه گیرید جان بر کف رخ جانانه پیدا شد به گرد شمع رویش یک جهان پروانه پیدا شد زمین، درسینه خورشید خداوندت مبارک باد جواد ابن الرّضا میلاد فرزندت مبارک باد موحّد گـشته دل با یاد بـسم الله ابـرویش زبور، انجیل، قرآن را بخوان در مُصحف رویش جواد ابن الرّضا چون شاخۀ گل میکند بویش دل پیغمبران یکســر اسیـر طُـرّۀ مویش چه خوانم مهر یا مه یا چراغ انجمش خوانم همان بهتر که خود ابن الرّضای دوّمش خوانم به سیرت مظهرواجب به صورت صورت امکان به رخ و الشّمش و مو واللّیل ودل عرش استوی الرّحمان فیوضاتش رسد هم برملک پیوسته هم انسان عبارات و کلام روح افزایش اخ القـرآن به بازار ولایت پوسف زهراست این مولود یم دو گوهر است و دُرّ نُه دریاست این مولود علی نام و محمّد صورت است و بوالحسن کنیت بیانش دُرّ، دلش دریا، کفش باران، دمش رحمت کلامش نور و مهرش دین و حُبّش معنی طاعت ولـیّ خـالــق مـنّـان امـام عــالـم خـلـقـت امامت جاودان از او قیامت را امان از او حقیقت را زبان از او طریقت را نشان از او به کویش بندگی کن خواهی ارعبد خدا گردی بخوان اوصاف او تا با پیمبر هم صدا گردی مبادا لحظه ای درعمر خود از اوجدا گردی بکوش انسان که در خطَّ تولاّیش فدا گردی بقا خواهی فنا در مکتب سرخ ولایت شو جمــال هــادی آل محمّد بین هـدایت شو خرد را آبـرو با آبــرویش بستگی دارد وجود عالم هستی به مویش بستگی دارد حیات جاودان بر آب جویش بستگی دارد شفای دردها بر خاک کویش بستگی دارد وجود ما به مهر آن امامی مفتخر گردد که شیر وحشی از آهو به گردش رام تر گردد زهی بحری که همچون عسکری در دل گهر دارد زهی ماهی که از خورشید رویی خوب تر دارد به پیشانی فروغ حجّت ثانی عشر دارد به صلب خویش مولانا امام منتظر دارد ســلام ما به ابــنـاء و به آبــاء گـرام او خوشا آن کس که شد آن هادی عترت امام او خوشا آنکو کنار تربتش اشک رجا دارد شرار ناله، سوز سینه، حـال الـتجـا دارد بدل حال مناجات و به لب ذکر دعا دارد خـداوندا دلـم پیـوسته شوق سـامـرا دارد امامی گز نگاهش درد انس و جان دوا گردد عجب نبود که میثم هم از اوحاجت روا گردد
: امتیاز
|